ASME مخفف عبارت “American Society of Mechanical Engineers” به معنای “انجمن مهندسین مکانیک آمریکا” است. این انجمن قراردادها و استانداردهای خاصی دارند. در این مقاله از گروه صنعتی فانو تاریخچه استاندارد asme را شروع میکنیم.
هنگامی که بنیان گذاران استاندارد asme ، هنری آر. وورتینگتون، الکساندر لیمن هولی و جان ادسون سوئیت، به همراه سایر صنعتگران برجسته و مبتکران فنی برای اولین بار در سال 1880 در شهر نیویورک گرد هم آمدند، موضوع اصلی بحث با توجه به عصر صنعتی در حال طلوع بود.
افراد زیادی بودند که احساس می کردند فرصتی برای تأمین بهتر نیازهای مهندسان و طراحان و مدیران فروشگاه های ماشین سازی با فراهم آوردن زمینه ای برای بحث و همکاری به آن ها فراهم شده است.
توانایی و تمایل به استفاده از انرژی هسته ای برای تولید برق در اوایل قرن 20 شروع شد که مشخص شد عناصر رادیواکتیو مقدار زیادی انرژی را آزاد می کنند.
تلاش های کامل برای تولید انرژی هسته ای بخش خصوصی تا تصویب اصلاحیه 1954 قانون انرژی اتمی که اجازه تجاری سازی سریع فناوری راکتور آمریکا را می داد، آغاز نشد.
مهندسانی که اولین راکتورهای هسته ای تجاری را طراحی کردند، نیاز به مجموعه ای از قوانین طراحی و ساخت را برای تسهیل توسعه راکتورهای هسته ای، امن و از نظر اقتصادی به صرفه تشخیص دادند.
استاندارد asme ، به دلیل شباهت های زیادی که بین راکتور حرارتی نوترونی و مخازن تحت فشار سنتی با بخار وجود دارد، “قوانین ساخت دیگ های بخار قدرت” و “قوانین ساخت مخازن تحت فشار خاموش” یکسان تدوین می شد.
در سال 1963، ASME چاپ اول ASME BPVC، بخش III، “کشتی های هسته ای” را منتشر کرد. با گذشت سال ها، دامنه ASME BPVC بخش III گسترش یافته است و تقریباً تمام فشار و اجزای ذخیره مایع موجود در یک سایت انرژی هسته ای را پوشش می دهد.
ASME در سال 1880 در ایالات متحده آمریکا تاسیس شد ، ASME یک سازمان غیرانتفاعی حرفه ای است که امکان همکاری ، اشتراک دانش و توسعه مهارت در همه رشته های مهندسی را فراهم می کند . کدها و استانداردهای ASME ، نشریات ، کنفرانس ها ، آموزش مداوم و برنامه های توسعه از اهداف ASME است .
این سازمان، اخیراً انجمن بین المللی مهندسین بین رشته ای (ISIE) LLC را تشکیل داده است ، که یک زیرمجموعه جدید است و محصولات ، خدمات و فناوری های جدید و نوآورانه را به جامعه مهندسی وارد می کند.
ASME در دنیا ، بیشتر با استانداردهایی که در زمینه های مهندسی و مخصوصا حوزه نفت و گاز و پتروشیمی منتشر میکند ، شناخته می شود. استاندارد های ASME از مهمترین مراجع علمی برای ساخت ، نصب و بهره برداری از تاسیسات صنعتی است.
ﻗﺒﻞ از ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﻛﺪ و اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻪ ﺗﻌﺎرﻳﻒ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻛﺪ و اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺗﻔﺎوت اﻳﻦ دو ﻣﺮﺟﻊ ﺑﻴﺎن ﻣﻲ ﮔﺮدد.
ﻛﺪ ﻣﻌﻤﻮﻻ” ﺷﺎﻣﻞ اﻟﺰاﻣﺎت ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺟﻬﺖ اﻧﺠﺎم ﻃﺮاﺣﻲ , اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺘﺮﻳﺎل، ﺳﺎﺧﺖ، ﻧﺼﺐ آزﻣﺎﻳﺸﺎت و اﻧﺠﺎم ﺑﺎزرﺳﻲ از ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻮﺷﻜﺎری و ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻫﺎی ﺳﺎﺧﺖ و ﻧﺼﺐ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺷﺎﻣﻞ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻃﺮاﺣﻲ و اﻟﺰاﻣﺎت آن ﺑﺮای اﺗﺼﺎﻻت ﻟﻮﻟﻪ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻣﺎﻧﻨﺪ زاﻧﻮ، ﻓﻠﻨﺞ، واﻟﻮ و ﻏﻴﺮه ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﻛﺪ ﻋﻤﻮﻣﺎٌ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪون ﺗﻔﺴﻴﺮ و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﻠﻮراﻧﺲ ﻫﺎی ذﻛﺮ ﺷﺪه اﻋﻤﺎل ﮔﺮدد. و ﻟﻲ اﺳﺘﺎﻧﺪارد در ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺧﻮد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت اﺿﺎﻓﻲ و ﺗﻔﺴﻴﺮ و اﺟﺮا دارد.
ﻫﺮ ﻛﺪ ﻣﺤﺪود ﺑﻪ ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت درون ﺧﻮد ﺑﻮده وﻟﻲ ﻣﺮاﺣﻞ اﺳﺘﻔﺎده و ﻣﺤﺪوده اﺳﺘﻔﺎده از اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺴﻂ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در ﻳﻚ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪه از ﻛﺪ و اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻔﻜﻴﻚ دو ﻣﻮرد ﻣﺬﻛﻮر را رﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ.
اﻟﺒﺘﻪ ﻛﺸﻮر ﻫﺎی ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻫﺮ ﻛﺪام ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺑﺮای ﺧﻮد دارای اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺪون ﺗﺮﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻫﺎ را اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه دارﻧﺪ. ﺷﻜﻞ ﻛﻠﻲ ﻳﻚ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪی ﻛﻠﻲ از اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻫﺎ را در ﻛﺸﻮر ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﻨﺪ.
توانایی و تمایل به استفاده از انرژی هستهای برای تولید برق در اوایل قرن بیستم آغاز شد. درواقع زمانی که مشخص شد عناصر رادیواکتیو مقادیر زیادی انرژی آزاد میکنند. تلاشهای جدی برای بخش خصوصی تولید برق هستهای تا زمان تصویب اصلاحیههای قانون انرژی اتمی در سال ۱۹۵۴ که امکان تجاریسازی سریع فناوری راکتورهای ایالات متحده را فراهمکرد، آغاز نشد.
مهندسانی که اولین راکتورهای هستهای تجاری را طراحی کردند، نیاز به مجموعهای از قوانین طراحی و ساخت را برای تسهیل توسعه راکتورهای هستهای ایمن و رقابتی از نظر اقتصادی تشخیص دادند.
شباهتهای زیادی بین راکتورهای حرارتی-نوترونی و مخازن تحت فشار بخار سنتی وجود داشت. از این رو صنعت هستهای روی بخشهای ASME BPVC “قوانین ساخت بویلرهای قدرت” و بخش هشتم “قوانین ساخت مخازن تحت فشار بدون آتش” متمرکزشد.
با این هدف که به استانداردسازی شیوههای آنها کمککند. در سال 1963، ASME اولین ویرایش ASME BPVC، بخش سوم “ظروف و یا لولههای هستهای” را منتشر کرد.
همانطور که در بخش 2 اشاره شد استاندارد ASME BPVC به عنوان اولین استاندارد منتشر شده از سازمان ASME شناخته شد که
امروزه بزرگترین بخش این استاندارد است.
این کد علاوه بر برررسی طراحی، ساخت، نصب، مراقبت و بازرسی از مخزن های تحت فشار و دیگ های بخار به بررسی روش های جوشکاری، لحیم کاری و بازرسی های غیر مخرب و هسته ای و تایید صلاحیت های می پردازد.
امروزه استاندارد asme گسترده دارای 12 بخش اصلی یا سکشن است که با شماره گذاری های یونانی شمارش می شوند و از قرار زیر هستند:
ASME Section I: ساخت دیگ بخار نیروگاهی
ASME Section II: مشخصه های متریال که خود 4 پارت زیر را داراست:
پارت A متریال فلزی آهنی
پارت B متریال فلزی غیر آهنی
پارت C متریال جوشکاری
پارت D انواع دیگر متریال
ASME Section III: مربوط به نیروگاه های اتمی
ASME Section IV: بویلرهای حرارتی
ASME Section V: تست های غیر مخرب (NDT)
ASME Section VI: مراقبت و نگهداری بویلرهای حرارتی
ASME Section VII: مراقبت و نگهداری دیگ بخار نیروگاهی
ASME Section VIII: مخازن تحت فشار
ASME Section IX: تایید صلاحیت و روش های جوشکاری و لحیم کاری و بازرسی جوش
ASME Section X: مخازن تحت فشار فایبر پلاستیک
ASME Section XI: قواعد بازرسی فنی ضمن کار در نیروگاه اتمی
ASME Section XII: مقررات ساخت و بهره برداری مداوم مخازن حمل و نقل
دیدگاهتان را بنویسید